စကားလုံး…
စကားလုံးေတြေနာက္ကုိ လုိက္ၿပီး မခံစားပါနဲ႔။ စကားလုံးဆုိတာ ပညတ္ေတြျဖစ္တဲ့ အတြက္ ခ်စ္ရင္ အေကာင္းေျပာၾကမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ မုန္းရင္ေတာ့ အဆုိးေျပာၾကမွာပါ။
တကယ္ၿမဲခ်င္ရင္…
ရားထူဌာနႏၲရေတြ ၿမဲဖုိ႔အတြက္ ေဗဒင္၊ ဓာတ္႐ုိက္ဓာတ္ဆင္ေတြ မလုိပါဘူး။ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ လုိပါတယ္။ ကုိယ့္ရဲအက်င့္သီလၿမဲဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ ကုိယ္က်င့္ၿမဲမွ ကိုယ္လည္းၿမဲမွာပါ။
ၾကည္ညိဳတတ္ပါေစ…
ဘယ္ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္လုိၾကည္ညိဳစရာေကာင္းတယ္ ဆုိတာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ၾကည္ညိဳစရာ ေကာင္းေနဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ၾကည္ညိဳႏုိင္မွ သူမ်ားရဲ႕ ၾကည္ညိဳမႈကုိ ခံႏုိင္ပါမယ္။အဲလုိမွ မဟုတ္ရင္ သူမ်ားရဲ႕ ၾကည္ညိဳခံမႈဟာ ခဏပဲျဖစ္မွာပါ။
ကုိယ္ျဖစ္ကုိယ္ခံ…
ကုိယ္လုပ္သမွ် သူမ်ားေတြ မသိႏုိင္ေပမယ့္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကေတာ့ သိေနၿပီးသားပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ကုိုယ္ကုိ မညာမိဖုိ႔ ကုိယ့္အလုပ္ေတြကုိ ႐ုိးသားစြာ လုပ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ကုိယ္လုပ္တဲ့ အေကာင္းအဆုိးကုိ ကုိယ္ပဲခံရမွာ ျဖစ္လုိ႔ပါ။
ဒီလုိေနၾကည့္ပါ…
အခ်စ္ရွိရင္ အျပစ္ရွိတတ္သလုိ အမုန္းရွိရင္လည္း အ႐ႈံးရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အျပစ္ကင္းဖုိ႔နဲ႔ အ႐ံႈးမရွိဖုိ႔အတြက္ မခ်စ္မမုန္းဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
အျပစ္မျဖစ္ေအာင္…
အျပစ္ဆုိတာဟာ ကုိယ့္ကုိအေၾကာင္းျပဳၿပီး ျဖစ္တတ္ၾကသလုိ သူမ်ားကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီးလည္း ျဖစ္တတ္တယ္ဆုိတာ သတိျပဳဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ျဖစ္တတ္တဲ့ အျပစ္ေတြကုိေတာင္ မျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေသးပဲနဲ႔ သူမ်ားအျပစ္ေတြကုိၾကည့္ၿပီး ကုိယ္မွာ အကုသုိလ္ အျပစ္ေတြ ထပ္တုိးေအာင္ မလုပ္သင့္ပါဘူး။
အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္…
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္းေတာင္ အကုသုိလ္ေတြက မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာ သူမ်ားကုိၾကည့္ၿပီး၊ သူမ်ားကုိအမွီျပဳၿပီး အကုသုိလ္ေတြထပ္ျဖစ္မယ္၊ အကုသုိလ္ေတြ ထပ္တုိးေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေနရတဲ့ အခုိက္ဟာ အကုသုိလ္ေတြနဲ႔ခ်ည္း ျဖစ္ေနၾကေတာ့မွာပါ။
ကုိယ္ေကာင္းေအာင္အရင္လုပ္…
ပုထုဇင္ေတြျဖစ္ေနသမွ် ရမ္းေနၾကမွာပါ။ ရမ္းေနသမွ် အျပစ္အနာအဆာေတြလည္း ရွိေနၾကမွာပါ။ ဒီေတာ့ကား ရမ္းေနၾကတဲ့သူခ်င္း အတူတူ ဘာျဖစ္လုိ႔ သူမ်ားရမ္းတာ၊ သူမ်ားအျပစ္အနာ အဆာျဖစ္တာ၊ သူမ်ားရဲ႕ မေလ်ာ္တာ၊ သူမ်ားရဲ႕ ေကာင္း၊ မေကာင္းတာေတြကို လုိက္ၾကည့္ေနၾကမွာလဲ…။ ဘုရားရွင္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူသလုိ ကိုယ့္ရဲ႕ ေကာင္းမေကာင္းတာေတြကုိသာ ျမင္ေအာင္ၾကည့္၊ ကိုယ္ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈ ျပဳမျပဳကုိသာၾကည့္ၿပီး ကုိယ္ေကာင္းေအာင္ အရင္လုပ္သင့္ၾကတာေပါ့။
အမွန္ၾကည့္တတ္ပါေစ…
သူမွားတယ္ ကုိယ္မွန္တယ္ဆုိတဲ့ စိတ္အေတြးဟာ ျပႆနာကုိ ေျပလည္ေစတဲ့ သေဘာမရွိဘဲ သံသရာကုိသာ ရွည္ေနေစတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ပုထုဇင္ လူသားမ်ားျဖစ္၍ အလုံးစုံျပည့္စုံတဲ့ သူဆုိတာ မရွိႏုိင္သလုိ အမွားမလုပ္မိတဲ့သူ၊ မမွားဖူးတဲ့သူဆုိတာလည္း မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ဒီလုိအမွားေတြ ရွိတတ္တဲ့သူအခ်င္းခ်င္း သူမွားတယ္၊ ကုိယ္မွန္တယ္ဆုိၿပီး ျငင္းခုံၾက၊ ခုိက္ရန္ျဖစ္ၾက၊ အၿငိဳးအေတးထားၾကမယ္ဆုိရင္ ဒီသံသရာႀကီးဟာ ဒီဘ၀မွာေရာ ေနာင္ဘ၀ဘ၀မ်ားအထိပါ ပါသြားၾကေတာ့မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အေၾကာင္းရွိလုိ႔ အက်ိဳးအေနနဲ႔ ေခတၱလာေတြ႕ၾကတဲ့ အခုိက္မွာ အမွားေတြကုိ မၾကည့္ဘဲ အမွန္ေလးေတြကုိသာ ၾကည့္တတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေတြ လုပ္ေပးသင့္ၾကပါတယ္။
အေပါင္းအသင္း…
အေပါင္းအသင္းဆုိတာ အမ်ားႀကီးရွိဖုိ႔ မလုိပါဘူး။ မေကာင္းတဲ့အေပါင္းအသင္း အမ်ားႀကီး ရွိတာထက္ေကာင္းတဲ့အေပါင္းအသင္း တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ရွိတာက ပုိၿပီး ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ေကာင္းက်ိဳးေတြကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့ အေပါင္းအသင္း အမ်ားႀကီး ရွိေနတာထက္ ေကာင္းတဲ့အေပါင္းအသင္း အနည္းငယ္ရွိေနတာက ဒီဘ၀ေရာ ေနာင္သံသရာပါ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစတာပါ။ မေကာင္းတဲ့အရာေတြမွာ အေဖာ္မြန္ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေပါင္းအသင္း အမ်ားႀကီး ရွိတာထက္ ေကာင္းတဲ့အရာေတြမွာ ညႊန္ၾကားျပသေပးတဲ့ အေပါင္းအသင္း နည္းနည္းေလးရွိတာက ပုိၿပီးတန္ဘုိးရွိလွပါတယ္။ ေသာက္မွစားမွ ေကၽြးႏုိင္ေမြးႏုိင္ ေပးႏုိင္ကမ္းႏုိင္မွ အေဖာ္ျဖစ္တဲ့ အေပါင္းအသင္းမ်ား ေပါမ်ားေနတာထက္ ဒုကၡေရာက္ခ်ိန္မွာ ႏႈတ္၏ေစာင္မျခင္း ကုိယ္၏ေစာင္မျခင္း ျပဳတတ္တဲ့ အေပါင္းအသင္း အနည္းငယ္က ပုိၿပီးအားကုိးရပါတယ္။ ေသာက္မွစားမွ မဟုတ္တာလုပ္မွ အေပါင္းအသင္းေတြ ေပါမ်ားတာထက္ အေပါင္းအသင္းမေပါေပမယ့္ အကုသုိလ္မျဖစ္္ဘဲ ရွိေနတာက ပုိၿပီး အက်ိဳးမ်ားပါတယ္။